تو را باید مثل گل کاغذی پشت قاب یک پنجره کاشت یا، به چهار چوب این اتاق مصلوبت کرد یا به آفتاب گفت: از پشت کوه های این شهر ابریشمی به دور بغضهایت گره کند بگذار... اشک تلخ تو را در دفتر شعرم سنجاق کنم که اینجا شمع هم بی...
