پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
از دیروزی که گذشت و فردایی که می آیدمرا یک دوست داشتن کافی است ...مرا یک آغوش مرایک بوسه مرا یک گریه مرایک لبخند مرا یک رویا مرا یک نامهنامه ای با مضمون عشق گل سرخی میان دفترتمبری از سلحشوری یک عاشقشادی !مرا یک دلخوشیمرا یک عاشقانهمرا یک توشه مرا یک ترانهمرا یک جادهپیچ وتابی بی پایانمسیری بی توقفویک وجب خاک برای آرمیدن......
می‌دانی بهشت کجاست؟یک فضای یک وجب در چند وجبمیان بازوهای کسی که دوستش داری!...
اصفهان با آن همه وسعت شده نصف جهانیک وجب قد داری و کل جهانم گشته ای...
