دل من گِردِ جهان گشت و نیابید مثالش...
هرچه هستی جان ما قربان تُست
عشق پاکم پر کن از باده ی چشمت قدح صبحِ مرا خود بگو من زِ تو سرمست شوم یا خورشید ...؟! ️️️
. منم آن عاشقِ عشقت که جز این کار ندارم... ️️️
خریدی خانه ی دل را ️ دل آنِ توست می دانی...؟ ️️️
گفتی: مرو گفتم: چرا؟ گفتی: که میخواهم تورا .. !
تو را در دلبری دستی تمامست... ️️️
نقل هر مجلس شده ست این عشق ما و حسن تو!
چه عالم هاست در هر تار مویت بیفشان زلف کز عالم گسستم
مها به دل نظری کن که دل تو را دارد...
در دل و جان خانه کردی عاقبت .. ️️️
جان و دلم ساکن است زآنکه دل و جانم اوست... ️️️
غایِب مَبادا صورتت، یک دَم زِ پیشِ چشمِ ما...
تو بیش کُنی کم را️ از دل ببَری غم را ️️️
راحت جانم همه تو، تاب و توانم همه تو....
بنمای رویِ مه را خوش کن شب سیه را... ️️️
ای دوست قبولم کن و جانم بستان مستم کن و از هر دو جهانم بستان
ای عشق دو عالم ز رُخت مست و خرابند
دل از دل بکندم که تا دل تو باشی ز جان هم بریدم که جان را تو جانی ️️️
تو نیز بیا یارا تا یار شوی ما را زیرا که ز جان ما جان تو نشان دارد ️️️
ای از بهار روی تو سرسبز گشته عمر من.. ️️️
با جمله ما خوشیم ولی با تو خوشتریم ... ️️️
بگشای لب ڪه قند فراوانم آرزوست ️️️
