آه جان و جهان من، پرده هستی تار و غمگین من را تو به کنار زدی، این تو بودی که زندگانی را به من بخشیدی، ازت ممنونم آرامش من/ تنها بودنم را به تک تک تار های مویم ترجیح میدهم، تنهایی یعنی پادشاهی کردن
