تو شب خود را صفا کردی به عشق آبِ جو



من ازآن روزکه پشتم به تو قرص ست ای عشق

پشت کردم به همهْ،قرص روان گردانها



من وتو فرق مان این بود ای دوست

تومَن مَن کردی و من نیزمِن مِن



ماکه هرگز نتوانیم حسینی بشویم

پس بیایید بکوشیم یزیدی نشویم



قرن اضمحلال احساس و افول عاشقی

دوره ی قانقاریای عاطفی،دوران ماست



مدرک جرم ،اگر بود زمین خوردنِ خلق

من زمین خوارترین آدم دنیا بودم.



زودتر عشق خودت را تو بگو با معشوق

تا نباشی نفر سوم هر رابطه ای



لا اِلٰهَ لا اِلٰهَ لا اِلٰهَ لا اِلٰهْ

وِردِ مادر لا الهَ بود لالایی نبود



از طفولیت ،عبودیت طنین خواب ماست

لا الٰهَ بود لالاییِّ مادرهای ما
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مصطفی مدرس پور شاعر، فیلمنامه نویس، پژوهشگر