جناب آقای علی پروین
"خانم ها که می گن خوش تیپ هستم"
علی پروین

عکسی از علی پروین هست که در آن زیرشلواری چارخانه اش را تا روی پیراهن دکمه دارش که آن هم چارخانه های لوزی لوزی دارد بالا کشیده و پریده تا از روی طنابی که یعنی تور والیبال است اسپک بزند. علی پروین در عکس لب هایش را جمع کرده و خیلی هم بالا نپریده است. این عکس مال روزهای اوج علی پروین است. روزهایی که ستاره بی همتای پرسپولیس و تیم ملی بود...

****

مصاحبه کننده "می گن شما خیلی مامانی بودین"
پروین "به جون آقای ابراهیمی هنوز هم هستم، به جون ممدم دروغ نمی گم"

علی پروین خود خودش است و این که خودت را بی ترس و خجالت نشان بدهی کار هرکسی نیست. از این که بلد نیست با موبایل کار کند یا از پرواز می ترسد خجالت نمی کشد و اگر قهرمانی تیمش را شانسی می داند از گفتن آن ابایی ندارد. حتی لقبی را که خیلی ها برای شوخی با او درست کرده اند را راحت به زبان می آورد...
"من از این موبایل فقط کلید سبز و قرمزش را می شناسم"
مصاحبه کننده "یه سوال بپرسم ناراحت نمی شین؟... علی پروین "چیه می خوای فحشمون بدی؟... حالا بپرس"

پس از قهرمانی در پکن به غفوری فرد "ما قهرمان شدیم ولی شانسی"

مصاحبه کننده"درسته که شما از هواپیما می ترسین؟" پروین"همه از هواپیما می ترسن ولی بروز نمی دن... بله من می ترسم"...

فردوسی پور "تو ورزشگاه هم که یه چیزی صداتون می کردن" پروین (با خنده) "علی دنبه؟"

****

"اولین قراردادی که بستم بهم بیست هزار تومن پول دادن. پولو که آوردم خانه بابام ترسید، فکر کرد پولو دزدیدم. پول را گذاشته بودم تو اطاق روش غلت می زدم"

پروین ۳تیر ۱۳۳۵در کوچه "غریبون" بازار تهران به دنیا می آید. فرزند ششم خانواده است و به خاطر چشم های زاغش در محل ملقب به "علی زاغی" می شود و مهارتش در دوچرخه سواری روی لبه باریک جوی ها مایه غرور و مباهات بچگی اش بوده است و هنوز هم هست. پروین ۲۷تیر۱۳۶۲ بازی خداحافظی اش را انجام می دهد.

*****

"موقع بازی هیچ وقت قهر نکردیم اصلا غلط می کردیم که قهر کنیم"
"یه بار وحید قلیچ رو از از تیم انداخته بودیم بیرون. بچه ها بهش گفته بودن چهارشنبه برو بهشت زهرا . می اومد قبل از من سر مزار مامان نصرت را آب و جارو می کرد. اون جا من قاتل هم می بخشم"

هم قهر نمی کرده و هم می بخشیده... آن هایی که ادای پروین را درمی آورند هم آیا می توانند قهر نکنند و آیا توان بخشیدن را دارند؟

*****
مدیر فنی...


"مدیر فنی یعنی کشک"
چند سال پیش برای مراسمی که تیم پرسپولیس گرفته بود دعوت شده بودم می دانستم که علی پروین هم هست و می توانم از نزدیک پروین را ببینم... سر میزی نشسته بودم و با اشتیاق به پروین نگاه می کردم، یک نفر آمد و گفت "اگه می خواین بیاین با علی آقا عکس بگیرین" معلوم بود که می خواستم. با عجله پریدم. علی آقا خیلی تحویلم گرفت ولی لحظه ای که کنارش ایستاده بودم اما فکر می کرد حواسم نیست از بغل دستی اش پرسید "این کی هست آوردین ما باهاش عکس بگیریم؟" نمی شناختم ولی تحویلم گرفت.
**********
به مهدی هاشمی نسب بعد از گل زدن به پرسپولیس و غش کردن "تو بازیکن پرسپولیس بودی این کارها چیه می کنی؟... گل زدی که زدی... دیگه این کارها چیه؟"
پروین یکی از تکنیکی ترین فوتبالیست های ایران و آسیا بوده است.
"ما تو پرسپولیس این جوری بودیم مثل بارسلون... داور سوت را نزده ما سه هیچ جلو بودیم"
مصاحبه کننده "شما را کریستال پالاس می خواست، چرا به کریستال پالاس نرفتید؟"
پروین "مامان نصرت نذاشت... گفت بچه ای بری دیوونه می شی، منم نرفتم"
************
مصاحبه کننده "چرا همیشه این آدم های شیرین مغز و بعضا دیوانه را دور و برتان می بینیم؟"
پروین "مامان نصرت گفت به این ها برس... باورت نمی شه این ها مال یه دنیای دیگه ای ان... اهل دوز و کلک نیستن... گاهی باید با این ها درد دل کنی اون هایی که خودشون را زرنگ و عاقل می دونن خیلی به درد نمی خورن"
در تلویزیون فیلمی دیدم که علی پروین سفره ای پهن کرده و غذا می دهد ...سر سفره از همان هایی که مامان نصرت گفته پر است...
*************
عکسی از علی پروین هست که روی زمین نشسته و چند استکان چای هم جلوی پای او توی سینی است. پروین خسته به دیوار تکیه داده و معلوم است خیلی حال و حوصله ندارد. معلوم است که خیلی برایش فرقی ندارد که اسطوره باشد یا متهم به لمپنیسم ،برایش خیلی فرقی ندارد که عده ای او را سلطان می دانند وبعضی هنوز هر مشکلی که تیم پرسپولیس دارد را از چشم او می بینند. او آقای علی پروین است که کمی خسته به نظر می رسد و می خواهد چای اش را بخورد...
ZibaMatn.IR