100 متن کوتاه آغوشت ۱۴۰۳ جدید 2024

تو آسمان منی
جز پناه آغوشت
برای بال و پرم
وسعت پریدن نیست

قصدم نشستن بود...اما در کنارت...نه چشم انتظارت...قصدم شکستن غرورم بود...اما در آغوشت...نه زیر پایت...قصدم زندگی بود...اما با تو...نه با خاطراتت...قصدم پیر شدن بود...اما به پایت..نه به دستت!!...

️و آغوشت تنها پناهگاه
امن جهان است ️

️بگذار تحریم ها بیشتر شوند
و امنیت از بین برود️

️مرز ، بازوان توست
و امنیت نگاهت️

️بگذار آغوش تو
تنها پناه ناامنی هایم باشد️

به صبح می مانی
به طلوع عاشقانه خورشید
به طراوت نسیم سپیده دم
و آن هنگام که
آغوشت بزرگترین آرزوی من است..

️️

مُهم نیست که شانه هایت تجسم است !
و آغوشت خیال
همه یادت اینجاست
نگاهت ، صدایت ، خنده هایت
دیگر چه میخواهم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
️️️

‌نمی دانم ..
چرا وقتی به آغوش می گیرمت
دیگر به هیچ چیز فکر نمی کنم ..
شاید آغوش تو...
بُن بست ..
تمام افکارم است ‌...

‌️️️

جز آغوشت
هرکجا که باشم
غریبم !!!

️️️

لب های تو همان سیب سرخ
آدم و حواست
بچشم رانده میشوم
نچشم میمیرم
اصلا مرا چه به بهشت
بگذار مرا تبعید کنند
به زمینِ آغوشت...

️️️

بخوان به معراج آغوشت مرا،
که سرزمین این کولی،
از مرز نفس های تو آغاز می شود…

قلب مسیح را
به صلیب می کشد
یهودای چشمانت
عروج روح سرکش من
در اسمان آغوشت

دلگرمی ، یعنی
شش دانگِ آغوشت
بخورد تا ابد به نامم ...

️️️

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.

دلم یک عشق میخواهد
یک کلبه چوبی
یک دوستت دارم ساده
ویک ارامش ابدی
که در اغوشت تجربه خواهم کرد...
ودیگر هیچ....

شبیه معجزه‌ها اتفاق می‌افتد
جنونِ آنیِ دیوانه‌ها در آغوشت

مخدّر دارد آن چشمت، خمارم می کند گاهی
مسکّن دارد آغوشت، مگر محصول خشخاشی؟

میخواهم
آغوشت را به عنوانِ
امن ترین جایِ جهان‎
به ثبت برسانم

قرنطینه کن مرا در آغوشت
این روز ها شدید نیازمند توام

رویایِ قشنگیست ؛
خواب ماندنم در آغوشَت
در یک صبح خُنک پاییز...




️️️

جناب شعرهای من حواست هست دلتنگم
برای حجم آغوشت تمام عمر می جنگم

ندارم خواب آرامی مگر در کنج آغوشت
بیا درمان بکن این شب نخوابی های دائم را

نمیدانی چه لذتی دارد
فشرده شدن در تنگنای آغوشت
وقتی مرا محکم می فشاری و در گوشم
می گویی دوستت دارم
احساس میکنم
مالک تمام عاشقانه های جهانم...

سهم من
از هفت میلیارد آدم خلاصه میشه در
حصار اغوشت.... در شیرینی لبانت...
هفت میلیارد آدم یعنی تو


️️️

مرا از حبس آغوشت چه اصراری به آزادی ؟

برای ماهیان تُنگ آزادی گرفتاریست!

تنگناے آغوشٺ
قفسے بود دوسٺ داشتنے ؛
براے نفسهایم ...


️️️

ڪه حلقه ی
آغوشت
سلسله ے
مُحڪمے ست از
جنسِ آفتاب
من....
روشنی تو را
باور دارم....



️️️

نوازش کن مرا
و ببین چگونه
تا ابد
فدای آغوشت می شوم ...

مرا
به بهشت
نیازی نیست ،
بهشت من جاییست
میان دستهای تو و آغوشت ...

و من زیباترین زن جهانم...

در زیباترین نقطه ی جهان...

یعنی همان لحظه ای که...

در آغوشت نگاهم میکنی...


️️️

میشود بغلم کنی؟
محکم
دلم تنگ است
برای بوی تنت
برای دستانت که دورم گره شود
برای حس امنیتی که آغوشت دارد
بغلم کنی و هیچ نگویی
بگذار گریه کنم
میشود بغلم کنی؟ ️

آرزو می کردم که درجشن میلادت تک ستاره آسمان چشمانت باشم تا در آغوشت طولانی ترین شبم را تقدیمت کنم
و درکلبه انتظارت بوسه ھایم را میھمانت!
تولدت مبارک!

آغوشت را شبی
عاشقانه به آغوشم بسپار ..

من و آغوشت سالهاست
خیلی چیزها را به هم بدهکاریم ...!

بیدار شدن در عطر موهایت و حصار آغوشت
تنها صحنه ایست که
قدرت بخیر کردن صبح را دارد...!!!

رمز عاشقانه هایم
نام زیبای توست
مست عشق میشوم
از شنیدنش ,
دستار احساسم را
به باد میدهم
تا بال و پر بگیرم
سوی خرابات آغوشت...

چقدر
ملموس می نویسم...
از آغوشت
از لب هایت
از بوی موهایت
از آرامشِ دستهایت
منی که از بودنت تنها نبودنت را دیده ام!
ای بزرگترین
ایهامِ شعرهایم...

بیدار شدن در عطر موهایت
و حصار آغوشت
تنها صحنه ایست که
قدرت بخیر کردن صبح را دارد



️️️

دلم، مست شدن
با "تو" را می خواهد
مرا پیاله ای شراب بنوشان
سبزم نما ، زنده ام کن
با من به رقص برخیز و مرا
ذره ذره در آغوشت بمیران

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.

آغوشت همانند جنگ ویتنام است
هرکه رفت
یا برنگشت،
یا اگر برگشت دیوانه بود

گرمای آغوشت
این فصل را عاشقانه تر کرده
پر و بال داده به عشق مان
دل انگیز و دوست داشتنی تر شده
بی شک
از دل ِ تابستان به قلبم رسیده ای.

گرماے دستانت داغی لبت تبِ
تنت و آتشِ آغوشت️
تابستان چه میگوید این وسط؟!

موسیقی نمی دانم...
بداهه می نوازمت....
با تحریرهای مخملی...
زیرو بم آغوشت را
خوب بلدم . . . !

بگذار آغوشت آرامگاه من باشد
هنگام که چون پرنده ای
به جانب تو بازمی گردم
با منقاری از شعر...

آغوشت را
باز کن تا تپش های تند قلبم را
به اقیانوس آرام برسانم
آغوشت را باز کن تا هراسی را که
در دلم دلواپسانه
تورا بهانه می کند
به تسکین برسانم

دلباز ترین
کوچه ی دنیاست
بن بست
آغوشت ...

چقدر به هم می آییم
مثل همین آغوشت
به دستانم...

معبدی ساخته ام، از جانت!
هر روز،
به پابوسی آغوشت، می آیم!
زانو می زنم تا خوب نگاهت کنم!
زیبای من!
جهان را، در تو ریخته اند ...

️

با چشمانی باز
رویاهایی را می بینم
که در سکوت اتاق،
ورق ورق
شعر می شوند....
برگرفته
از آوای ماهوری نگاهت
تا اقیانوس آرام آغوشت

سرد است هوا پناه بر آغوشت
اینجا خبری نیست مگر آغوشت
راه از همه سو بسته و یخبندان است
ای عشق مرا بگیر در آغوشت !

تورانمی دانم، اما
برای من
هیچ کس شبیه تونیست!
تو چشم هایت،
نگاه کردنت،
حرف زدنت
و ازهمه مهم تر آغوشت،
باهمه تفاوت دارد… !

مزرعه رویاهای من
به اندازه تختخواب
دونفره ایست
که هر شب تو
در آن دلبری میکنی
و از نوبرانه های
بهار آغوشت
مرا به تاراج
شاه توت لبهایت
دعوت میکنی...

شب با خیال آغوشت خوابیدم و
صبح، با خیال بوسه ات برخاستم
کسی اینجا مرا دید وگفت:
امروز تنت چقدر بوی خوش می دهد!

      به قلم شریفه محسنی \شیدا\

اگر یک بار در یابم
بهار فصل آغوشت
تمام شهر پرگردد
شکوفه
سر زند هرجا.....

حجت اله حبیبی

شبیه قایق سرگشته ای رهایم کن
میان تنگه ی جغرافیای آغوشت

آغوشت
هر چهار فصل
"تابستان" است...

پناهنده میشوم
به سرزمین آغوشت
امانم بده!
در گوشه ای دنج
از چهار خانه های پیراهنت :)

آغوشت،،،
آخ خ خ!
متقاعدم می کند،
--بهشت وجود دارد!


لیلا طیبی (رها)

آغوشت قدر مطلق من است؛
با هر حالی که داخلش شوم
به هنگام خروج . . .
لبریز از حس مثبتم :)

- ریحانه کهنوجی

با بوسه ای چهار میخ میکردم تن آرزوهایم را به آغوشت اگر دیواری میان ما نبود

قلب تو جزیره ای ناشناخته است
و من هر روز در پی کشف آنم
برای من مقدسی
مثل پرچم وطنم
برای تو باید جنگید
برای تو باید جان داد
کوثرمرادی فر❤

آغوشت
پایتخت مهربانی ست
و دستانت
پلی
به سرزمین خوشبختی .

نصرالله عسگری

در آغوشم بگیر
که جز آغوشت,دیگر برایم پناهی نیست

سرشار از احساس است،
شعرِ زندگی با تو؛
 وقتی که:
صبح،
از مَطلعِ آفتابگردانِ بوسه هایت،
شکوفا می شوم؛
و شب،
در مَقطعِ شب بوی آغوشت،
آرام می گیرم!
زهرا حکیمی بافقی
کتاب گل های سپید دشت احساس.

در آغوشت پرِ پرواز دارم
           غزل از سعدی شیراز دارم

جهان از جام چشمان تو مست و...
                  کنارم دلبری طناز دارم

✍نازی م
(بهناز محمدی)

اغوشت خانه ی من است ..
محکم در اغوش بگیر ..
مرا بی خانه نکن …





المیراپناهی -درین کبود
نویسنده

مرا درشفاخانه ی آغوشت
بستری کن
تا با آرامبخشی از لبانت 
عاشقانه هایم را
در حصار بازوانت
چُرت بزنم






علی مولایی

آغوشت را
چگونه روزه بگیرم
وقتی عسل چشمانت
دهان نگاهم راآب می اندازد
ومن
پنهانی قورت می دهم
طعم نگاهت را


علی مولایی

...پناهم بده به مرز آغوشت
زمستان است و دلم هوای بهار میخواهد

پائیز آمده است اما
در سرم هوای بهار موج میزند
پاییز آمده است اما
من در آغوشت
همیشه سبزم

در آغوشت بیارامم چه زیباست!
برایم ناکجایش قدّ رویاست!
در آن شورش ترین احساسِ نابی،
برای باورِ قلبم مهیاست!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

حالا که چشمانت
دنیای مرا
به بازی گرفته اند
آخرتم را
درآغوشت بسوزان


علی مولایی

رویایِ من همیشه
پاییز است سردُ بارانی
بهانه ای
برایِ آمدن در آغوشَت
زیرِ چترِ سیاهَت
گرفتنِ دستانَت
قدم میزنیم
کوچه یِ خیال را که
انتهایَش به بوسه
ختم میشود.
آگرین یوسفی