ما آد م ها، عجیب به گُلهای گلدان شباهت داریم! یکی هر روز آب میخواهد، دیگری را زیاد آب بدهی می خُشکد، آن یکی آفتاب میخواهد، و دیگری در سایه جان می گیرد. بلد نباشی، گُلت را باختی. ما آدم ها اگر خشکیدیم، دلیلش این بود که دستِ نااهلان افتادیم، و اگر روزی ریشه ای کوچک بودیم، و الان گلی سرزنده هستیم، دلیلش این است که همراهی مهربان و دلسوز داشته ایم. اما ما آدم ها یک فرق بزرگ با گلهای گلدان داریم، آن هم اینکه ما پا برای رفتن داریم، و نباید که با نا اهلش بسازیم و بسوزیم، و آخرش بخُشکیم. نااهل را باید رها کرد، اگر دنبال سرسبزی، شادابی، و زندگی هستیم …
ZibaMatn.IR