ای که پنداری بدون تو فراغت
می کنم
دور ازآغوش تو احساس کسالت
می کنم
گررسد روزی که ازکویت گذرافتد
مرا
می زنم فریادو از شوقم قیامت
می کنم
چین زلفت را دو دین و صدخدا
دیدم دگر
بعداین ازچشم هندویت اطاعت
می کنم
مردم چشمت مرا بیگانه انگارندو
من
بادو چشم سرمه ریز تو قرابت
می کنم
ملک تن ازچنگ پیراهن بگیرم
عاقبت
گَنجِ لبهای تورا بابوسه غارت
می کنم
می ستانم تاج تخت سینه از
شاه و وزیر
حکمران سازم علی ، برپا ایالت
می کنم
علی مولایی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
