دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
آدمک آخر دنیاست بخند...آدمک مرگ همین جاست بخند...دستخطی که تو را عاشق کرد شوخی کاغذ ماست بخند...آدمک خر نشوی گریه کنیکل دنیا سراب است بخند...آن خدایی که بزرگش خواندی به خدا مثل تو تنهاست بخند...فکر کن درد تو ارزشمند استفکر کن گریه چه زیباست بخند...صبح فردا به شبت نیست که نیستتازه انگار که فرداست بخند...راستی آنچه به یادت دادمپر زدن نیست که درجاست بخند...آدمک فصل خزان است بخند...ریزش برگ عیان است...
