پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بگذار آغوشت آرامگاه من باشدهنگام که چون پرنده ایبه جانب تو بازمی گردمبا منقاری از شعر......
نفس بکش...عمیق ، آرام ، شادمان...!بگو غم رد شود،که قلبت،آرامگاهِ اندوه نیست!...
