پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
درچل حصار امن تو آسوده خاطریمتا زنده ایم خادم این صحن و این دریماین بارگاه ملک سلیمان عشق ماستچون مور از کرامت تو دانه می بریممارا نیاز نیست به غوغای سلسبیلوقتی که در کرامت مهرت شناوریمشاهان زنند بوسه به خاک قدوم مازیرا گدای خانه ی فرزند باقریمهرجای سجده درحرمت میشود بهشتپس با نماز صحن تو از عرشیان سریماعظم کلیابی بانوی کاشانی...
