شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
بارانی کهبه شیشه پنجره‌ی ما میخوردقطرههای اشک کودکانی است کهاز اینجا رفتهاندبه سوی آسمان.کودکانی که دلتنگ مادرانشان می‌شوند؛اتاق‌هایشان؛دفترهایشان؛و از دلتنگی گریه سر می‌دهند.رنگین کمان ،شادی همان کودکان استهنگامی که خداوند دست بر شانه هاشان می گذاردو لبخند می زند.سوزان علیوانترجمه ی زهرا ابومعاش...
