پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
هِناکو مِنه که هِناسَم تونیگُلِ رَنگ وِرَنگ چی سِتارَم تونیهِنام کو نَفَس، اِحتِیاجِم تونیشِراو حَلالِ، امتیازِم تونیهِنام کو هِناسَه، بَهارِم تونیصِدا نالِ نال سَر مِزارِم تونیتو ای تَک سُوار، کُل قَرارِم تونیعَزیز دِلِ هَر ایوارَم تونیبیا تاج گُل سَر مِزارم تونیبیا ای یِ گِلَه کُل چی قِشَنگمکه روشنایی روزگارم تونیه. مارمغان بانو ✍🏻...
انسان در بیست سالگی در مرکز جهان می‌رقصد ، در سی سالگی میان دایره پرسه می‌زند ، در پنجاه سالگی روی حاشیه راه می‌رود و از نگریستن به درون و بیرون پرهیز می‌کند ...پس از آن دیگر اهمیتی نداردامتیاز کودکان و سالمندان ، نامرئی بودنِ آن‌هاست !...
