دوباره نیمه شب صدایِ مخملِ سگان در آستانه ی جنون استخوان و باور همیشه خیس رفتگانِ تکّه نان برای مُشتی از نگاه حمد و سوره ها چه می شود مرا؟ قضای نبش قبر میکنم در این حیات خلوت پر از دهانِ سوژه ها اگر چه خالی ام برای دستبرد خاطرات...
