متن اشعار ناب دکتر سید هادی محمدی

دوباره نیمه شب

صدایِ مخملِ سگان

در آستانه ی جنون استخوان

و باور همیشه خیس رفتگانِ تکّه نان

برای مُشتی از نگاه حمد و سوره ها

چه می شود مرا؟

قضای نبش قبر میکنم

در این حیات خلوت پر از دهانِ سوژه ها

اگر چه خالی ام

برای دستبرد خاطرات...

حس میکنم داغم تبم بالاتر از مرگ است
شاید که باید از تنم خود را در آرم زود

وقتی که میفهمی دلت از آسمون سیره
یا پشت لبخندی تنت آروم نمیگیره
وقتی میون غصه ها درگیر احساسی
سخته که دنیای پراز دردامو بشناسی

بی تو آبستنی پر از هیچم

مضربی صفر مانده درامّا

فروبکش من من را به وقت زاییدن

که غیر من نبرد کِیف در تو خوابیدن

بسم الله الرحمن الرحیم



صدای عشق به جوش آمد
از انفجارِ جسارت ها
جهان ِ منطق بی رحمی
در امتدادِ قضاوت ها


لَبی و آیه ی گیلاسی
نشسته بر یَقه ی تب دار
چه ترس از رُژ خونینت
نَمِ دهان و سرایت ها


خراش خوردنِ قلاّده
به دورِ جاذبه ی...