من اهل جاده های بی غروبم من اهل دردهای بی شروعم برایم باختن معنا ندارد که من همیشه در حال طلوعم من اهل روزهای بی نشانم من اهل کوچه های بی عبورم هزاران بار اگر از پا نشستم بلندم کرد در آخر غرورم ندارم ترس از امواج دریا هزاران صخره...