شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
بسم الله الرحمن الرحیم صدای عشق به جوش آمد از انفجارِ جسارت هاجهان ِ منطق بی رحمی در امتدادِ قضاوت ها لَبی و آیه ی گیلاسی نشسته بر یَقه ی تب دار چه ترس از رُژ خونینت نَمِ دهان و سرایت ها خراش خوردنِ قلاّده به دورِ جاذبه ی ماهتوَ نو به نو شده آغازم به پای سایه ی عادت ها تمام ثانیه ها گفتند عروسِ خواب منی بانوچقدر لای جگر مانده زمانِ لیز شماتت ها قسم به حضرت دلتنگی و سوره سوره نخوابی...
