طعم شیرین لبانت را چشیدم شدم دیوانه از عشقت سرودم نبودم شاعر و شعری نخواندم هر آن چه می نویسم در تو دیدم
تا لبانت باز شد طعمِ عسل، از دست رفت!
تمام می شوم اگر در غیابم لبانت چیزی جز دوست داشتن مَرا ببوسد ...!!!
و لبانت را چون حسی گرم از هستی به نوازشهای لبهای عاشق من بسپار...