پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
نیمه شب شد دل من بی تب و تاب است هنوزیاد آن شب که دلش را به دلم داد بخیر...
نیمه شبکمی روشن شدهبا یاس سفید...
عشق آن بغض عجیبی ستکه از دوری یارنیمه شب بین گلو مانده و جان می گیرد......
