شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
لالایی ناگهان رفتنستاره، کوچ، تنهایییه سرخِ دیگه پرپر شدچه روزایی، چه دنیاییخوابت آرام، پروازت بی خطر و سفرت خوش...
قلب آدم مگه چقدر گنجایش داره که هر روز غم مرگ بزرگى و رفیقى رو تحمل کنه.على جان رفیق محبوب و با معرفت...تا ابد دلتنگت خواهم بود..غصه امان نمیده....خدا به مادرت و همه خانواده محترمت صبر بده...لعنت به این روزهاى بد بیمارى و این سال بد که اینهمه آدم نازنینو از ما گرفت...
دردناکترین قسمت مرگ علی انصاریان اینه در جواب چرا ازدواج نمیکنی گفت خیلی دوست داشتم اینکارو بکنم اما مادرم تنهاست .فکر کردم تنها بودن مادرم شاید اذیتش کنه برای همین سعی کردم بیشتر وقتمو الان بیشتر تایممو بزارم برای مادرم که از این تنهایی بتونم درش بیارم . مرگش مادرش رو تو روز مادر تنها کرد...
مهرداد به همین سادگی رفتهیچی نمیشه گفتخدایا بغلش کن...
هنوز پرواز24ابدی را باور نکرده بودیمکه بیست و پنج با تعصب مان نیز، آسمان را به این زمین بی مهر ترجیح داد.سفر سلامت،خداحافظ با تعصب ترین...
