متن ستاره

ستاره‌ها / افتاده‌اند در ته چاه / در آسمان واژگون
من بر ماه می‌تابم
و آسمان را
طی می‌کشم.

از وقتی

سوسوی ستارگانِ مهرآفرین

چشمک زدند

در تلالو چشمانت

آسمانِ احساسم

مشتریِ مِهرت گردید

تو شوق نخستین نگاهی،
که در چشمانت،
ستاره‌ها می‌شوند پیدا.
گرمی آغوشی،
که در سرمای دنیا،
پناهگاه روح می‌شود؛
می‌شود مأمن،
مأوا.

در دل شب، ماه تابان در سفر دارد مرا
شوق دیدار تو چون موجی ز سر دارد مرا

چون نسیم صبحگاهی در چمن بی‌تاب و مست
هر گلی در باغ جانم بال و پر دارد مرا

آتشم، چون آفتاب از بام گردون بی‌قرار
تنگنای آسمان بی‌بال و پر دارد مرا...

ستاره هارا دوست میداشتم. آسمان شب، فضا و حتی چرخه ی این سیارک هارا.
تا دیروز برای یافتن ستاره ها در آسمان جست و جو میکردم، امروز تنها برای جست وجوی تو در میان آنها آمده ام.
تا دیروز در هوای هموار و صاف به دنبالت بودم، امشب میتوانم در...

تو ستاره ای ✨
در شب رنج
عشقی
میان این دنیای خاموش....
....✨
.... فیروزه سمیعی

شبا همیشه چشم به راهِ عشقم
اونم فقط دیدنِ ماهِ عشقم

بیا که شب شمیم شورعشقه
پُرشده از ماهی که نور عشقه

بیا کمی کنارِ هم بشینیم
باهم دیگه بازم ماهو ببنیم

آخ که دلم شبا چه بی قراره
مهمونِ ماهه و چندتا ستاره

بیا ببین اَبرُ چه بازیگوشه
لباسی...

ماه را لمس میکنم
و به صورتم میپاشم
سرمه ای ازچشم های سیاهت
را برچشمهایم میکِشَم
باگلوبندی از ستاره و پولکی برگوشهایم
به خوابت سرزده می آیم
سری به رویاهایت میزنم
میگردم ومیگردم تاخودرا
در آن ها ببینم؛

هرطرف را که می نگرم
سراب است
برمیگردم و در صفحه ی...

هم برق خانه رفته است
هم برقِ آسمان
دیوارِ شب را ادامه می دهم
شاید دستم
شمعی یا ستاره ای
فانوسی یا ماهی
ببیند
«آرمان پرناک»

آسمانش نمی رسید
قدش نمی رسید
دستش نمی رسید
انگشتش نمی رسید
ستاره ی سوخته ای
سر از سطل در آورد ...
«آرمان پرناک»

نه دست دارد /
نه پا /
ستاره ام، /
ویلچرنشینی ست
در شیبِ شبِ زمین .../
آرمان پرناک

شب از سکوت لبریز، آسمان منتظر ستاره
غم در نگاهش، گویی رنجور و بیقراره

ستاره ها در گذر، آسمان شب شادمان
منتظر ماه، در دلشان شور و شوق و ایمان

ماه می رسد، شادمانی در قلب ستاره ها
دور ماه می چرخند، با شور و با نوا

می درخشند و...

ای زن آسمانی،
ای ستاره درخشان،
من تا ابد،
در تاریکی شب،
دنبال تو خواهم گشت.

در آغوش شب، ستاره ها رقصانند
پرتوان و خیره کننده در آسمانند
کهکشانی از رنگهای خیال انگیز
بازویی بسته از جواهرهای زیباست
دنیا در این بی پایانی، یک جواهرگاه
که هر نگاهی، جادویی از دیده ما می افتد
در آغوش شب، ستاره ها و کهکشان
آغوشی دنیایی است که هرگز...

ماه
قاچ کوچکی است
از نور،
بر آسمانِ شب می غلتم
ستاره
لِه می شود.

پروفسور محمد قاسم مهجانی :

هر ستاره ای در آسمان درخشش هستی ست
هستی با شکوه است
هستی بی همتاست
بدون پژوهش نمی شود رازهای هستی را کنکاش کرد
با رازهای هستی به ملاقات ستارگان می روم!

اگر
هشت آسمان باشد
- در آن همه بیکرانگی-
از ستاره ای کور هم
بی نصیبم من.

سیاهِ دلنشین!
ای شب!
از لباس ِپولک دوزی ات
ستاره می چینم
و می چسبانم
به آجُرِ روزهایِ شب گونه ام .

آهای ستاره !
از درگاهِ ماه
لایک ات می کنم !!
یادت هست
در تنهاییِ شبِ تاریک
چشمک می زدی؟

ستاره گفت:
اگر
واژه ی صبح
در لغت نامه ی آسمان نباشد،
مرا خورشید می نامد
دلِ بی قرارِ زمین.

پیش از سپیده
چشم هایِ تو می دمند،
پیش از شب
زلف هایِ پریشانت،
ستاره بارانی است
میان گرگ و میش وجودت.

محمد مایه فخر زمین است
جهان انگشتر و او چو نگین است
بظاهر می درخشد چون ستاره
به باطن سیرت احمد چنین است

در قلمرو پرده های نقره ای و رویاها،
مردی زندگی می کرد که چهره ای غمگین داشت،
جیمز دین، آه چقدر غمش می درخشد،
معمایی از مالیخولیا عالی.
در سیاه و سفید، چهره او می درخشید،
اثری محو نشدنی بر نسل بشر،
با چشمانی که رازهایی نهفته است، در اعماق...

پاتریک : چقد ستاره تو آسمون هس ؟
اختاپوس : به تعداد قلب هایی ک روی زمین شکسته :)🚶🏿‍♂️🖤