جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
من تو را بی نهایت دوست خواهم داشت و رویای من این است که مرادر پیری قوت قلب باشی...و با عطر خوشبوی تنت جان دوباره دهی بر پیکر خسته ام از این سالهای دور از آغوش ... و دیگر رویای من این استکه بارانی شود آسمان شب های با هم بودنمانو بشکفیم و جوانه بزنیم و سبز شویم در این شالیزار خوشبختی...من درمان درد های تو باشم و تو دلیار شیرین من...و زندگی کنیم و خدا مارا بیشتر دوست داشته باشد...تا آن روز انتظار را طاقت بیاور ای همدرد زیبای ...
دلیار تو هستم من!:) دلیار=دلباخته کسی.... زهرا سراجی....
