متن راه دشوار

انسانیت، دریاییست ژرف و بی کران،
با موج‌هایی از غم و شادی، گاه و بی‌گاه.

گهی آرام و صاف، چون آیینه‌ای صاف،
گهی طوفانی و خروشان، چون دریای توفان‌زده.

در اعماقش، گوهرهای گرانبها نهفته،
مهربانی و عشق، و امید و راستی و وفا.

ولی بر سطحش، گاه زشتی و کینه‌ای...

همتی می طلبد راه که هموار شود
دل که در کار نباشد اگری می آید