متن انسانیت

به قدرِ خوبیِ قلبِ شریفت

نکورفتار با خلق جهان باش

(رمز و راز این دنیا)

شبی اندیشه میکردم به رمز و راز این دنیا
که منظور خدا از خِلقت ما چیست ای دانا ؟

چه می‌دانی ز اسرار الهی، در پس پرده ؟
چه می‌باشد اساس آفرینش حقتعالی را ؟

چه رمزی هست در این خلقت انبوهِ خلقی که
یکی...

در روزگاری که سردی، به اشتباه لباس اقتدار پوشیده،
باید یادآوری کرد که وقار، بی‌نیاز از تندی‌ست.
آدم بودن، یعنی توانِ نرمی در میان سختی‌ها؛
یعنی وقتی می‌شود کوبید،
تو انتخاب می‌کنی ببخشی.
احترام، هرگز نشانه‌ی ضعف نیست؛
بنایی‌ست که روی بلوغ بنا می‌شود، نه ترس.

من فکر می کنم هر آنکس که قصد دارد
این دنیا را برای همه ی آدم ها جای بهتری کند،
یک قهرمان است.

لئو تولستوی :

آدمی تا زمانی که سختی هایش را می فهمد
زنده است ، ولی وقتی سختی های دیگران را درک می کند ، آن وقت یک انسان است !

(کافر نیستم)

چون که اهل جیفه‌ی دنیای بی در نیستم
تشنه‌ی پُست و مقام و میز و منبر نیستم

گرچه دارم خامه‌ای زرّین به کف از لطف حق
در پی نام و نشان و لوح و دفتر نیستم

چون نسَب دارم ز مولایم امیرالمؤمنین
تا نفس دارم مُرید شخص دیگر...

مهربانی اصلِ نیکِ آدمی‌ست
در دل هر کس که باشد، عالمی‌ست
گر کسی از تو مدد جوید به درد
نیک بختی را تو پیدا کرده‌ای
چون چراغی در شب تاریک و سرد
مهربانی کن، که نورت روشنی‌ست
در جهان هر چیز فانی می‌شود
آنچه می‌ماند، همین انسانیت

اسکار وایلد:

زندگی کردن آنگونه که دوست دارید خودخواهی نیست،
خودخواهی آن است که از دیگران بخواهید آن گونه که
شما دوست دارید زندگی کنند.

ماهاتما گاندی:

آنچه ما را به نابودى خواهند کشاند از این قرار است:
سیاست بدون شرافت،
لذت بدون وجدان،
علم بدون انسانیت،
و تجارت بدون اخلاق ...

جهان اگر عیب و ایرادی دارد
به‌خاطر آدم‌هایی است که مثل شئ با هم رفتار می‌کنند.

کشیده‌ام کنار
از هر شیء که نامش آدم است...

ای انسان، اگر داری دلی از مهر و دلسوزی،
جهان را گلشنِ عشق و وفا کن، غرق در روزی.

به دستت شاخه‌ای از مهر، در چشمت صفا بنشان،
که دنیا بی‌کران اما تهی از عشقِ هر روزی.

اگر بینی که افتاده‌ست دستی در دلِ طوفان،
مرو بی‌اعتنا، برخیز، برگردان ز...

یک سیب افتاد
و جهان از قانون جاذبه باخبر شد
ولی هزاران جسد افتاد
و بشر معنی انسانیت را درک نکرد ...

انسانیت، دریاییست ژرف و بی کران،
با موج‌هایی از غم و شادی، گاه و بی‌گاه.

گهی آرام و صاف، چون آیینه‌ای صاف،
گهی طوفانی و خروشان، چون دریای توفان‌زده.

در اعماقش، گوهرهای گرانبها نهفته،
مهربانی و عشق، و امید و راستی و وفا.

ولی بر سطحش، گاه زشتی و کینه‌ای...

مهربان باش و بذر عشق را در دل دیگران بکار ..
جوانه ی عشق در وجودت شکوفا می شود..
دستی را بگیر، نیازمندی را کمک کن..
پاداشت را از خدا بگیر..
از هر دست بدهی از همان دست ..
تو گره کوچکی باز کردی ،شاید خدا گره بزرگت را باز...

همه‌مون می‌دونیم که در دنیای امروز، فالور و لایک شاید یه لحظه شادی بدن، اما هیچ‌وقت نمی‌تونن نشونه‌ای از ارزشی واقعی باشن. بعضی وقت‌ها فکر می‌کنیم که برای بزرگ بودن باید این عددها رو جمع کنیم، ولی وقتی ته دل آدم‌ها رو نگاه می‌کنی، می‌بینی که بزرگ بودن یعنی فراتر...

اگه انسانی هستی که نمیتونی به داد کسی برسی اقلا آدم باش و داد کسی رو هم در نیار :)

گاهی سر راهت انسان هایی قرار می گیرند
حکم فرشته ی بی بال را دارند
ذات پاکشان عطری دارد که محو نگاه کردن
می شوید

فرق انسان با آدم بسیار است
انسان ارزش هزاران بار نگاه کردن را دارد
چون عطر نگاهش یاری دهند ه است


فرق انسان با آدم...

وقتی که تاج پادشاهی را بر سر سگی بگذاری، سخت است که دوباره قلاده به او ببندی :)

یہ متن خوندم نوشتہ بود:
انسان ساخته‌ے خداوند است
واے بر ویران ڪنندگانش...
حواسمون باشہ
بہ ڪسے زخم نزنیم
خدا همہ چی‌و میبینہ ...
s...♡

در من

اندیشه ی نوری ست

که از پس این تیره گی ها می آید...



آریا ابراهیمی

از مرگ نترس!
از آن بترس زمانی که زنده ای،
چیزی در وجودت بمیرد به اسم:
-- [انسانیت]



شعر: تافگه صابر
ترجمه : زانا کوردستانی

گاهی ما برای کسانی دل می سوزانیم
که نه به خودشان رحم می کنند
نه به دیگران !

آیا به انقراض یوزهای ایرانی،
--اندیشیده ای؟!.
به انقراضِ انسانیت
چطور؟!

لیلا طیبی (صحرا)