تو را که سر می کشم فروردین از انگشتان زمین می ریزد بودنت ، حس خوب شمعدانی بر حوض حیاط است ومن مثل باد که بادبادکی را می دزد زاویه ی افکارم را به سمت سایه ات می چرخانم حالا خیالم با این چند شاخه ی بابونه پر است
