متن خیال

هوای حوصله ام
ابری ست
اما
تک ستاره ای
در آسمان خیالم
سو سو می زند

مسافرِ خیال دیروز
نه در کوچه
نه در کتاب

ایستگاهی
با ساعتِ کور
که عقربه‌هایش
مثل استخوان
روی زمین افتاده‌اند

چمدانِ صدا
بی‌خاستگاه
بی‌دهان

دیروز
ریل را می‌درد

فردا
بی‌پنجره
بی‌مسیر
به تاریکی
می‌غلتد.

خیال نافرجام
در جان منی

ریشه‌ای
در خاکِ سوخته
هنوز
به آب فکر می‌کند

نه برکنم
نه خاموش شوم

هر شب
در تاریکیِ اتاق
صدای تو
چراغی ست خاموش
که سایه‌اش
بر دیوار می‌لرزد

و دست‌هایم
بی‌پناه
از تو
شسته نمی‌شوند

در هر کلمه
ردّی از تو
می‌ماند

شهر رویاهایم را دوست دارم
مراقبم که دیوارش جراحت برندارد
تنها شهریست که تمامی ابعادش مال من است
و هیچکس را گذری نیست در آن
آری دوست من ، هرکسی باید یک شهر رویا داشته باشد
بتازد و بتازاند در آن هر آنچه که دلش میخواهد
پاسبانش هم خودش
چه...

فکر کردن به تو
مثل پرسه زدن دانه ی برف است
در پالتوی نارنجی ام....

نور از احساساتم، می‌چکد
منی که فقط یک‌بار
آن هم در خیالم،
چشمم به خورشید افتاده است!
اشک از خنده‌هایم می‌چکد،
منی که فقط یک‌بار
آن هم در خیالم،
اندک زمانی،
تو را به آغوش گرفته‌ام...

سایه‌به‌سایه‌ی خیالت
سکوت تنهایی‌ام را
قدم می‌زنم
چه دردناک است
غربت کوچه‌ها را حس‌کردن
هنگامی‌که یادت
در ذهن تمام بن‌بست‌ها
تداعی می‌شود

خیالت
خیالم
چون دو فاخته سبکبال
از مرزهای آسمان عبور می‌کنند
و درونِ شیارهای پنهانِ زمان
به هزار تصویرِ موازی بدل می‌شوند.
هر بال،
دریچه‌ای به جهانی ناشناخته
هر پر،
نقشه‌ای از سرزمین‌های خواب
و ما
در میانِ این تکه‌تکه‌ی بی‌انتها
به شکلِ یک صدا،
یک نور،
یک سایه
یکی...

خیالت
خیالم
چون دو فاخته سبکبال
از مرزهای آسمان عبور می‌کنند
و درونِ شیارهای پنهانِ زمان
به هزار تصویرِ موازی بدل می‌شوند.
هر بال،
دریچه‌ای به جهانی ناشناخته
هر پر،
نقشه‌ای از سرزمین‌های خواب
و ما
در میانِ این تکه‌تکه‌ی بی‌انتها
به شکلِ یک صدا،
یک نور،
یک سایه
یکی...

چه کنم که جز خیالت
به دلم کسی نباشد
که به غیرِ چشمِ مستت
نفسم دمی نباشد.

خاطره‌ها و خیال، بی‌مرز و بی‌مدّعا

می‌تپد از عمقِ جان، یک حسّ بی‌انتها

و من
شیفته ی سکوت خیال انگیز انتهای شب پاییزم!
همان معمای آرام و تاریک که با آمدنش همه چیز را در آغوش سکوت می‌پیچد!
وآنگاه که در دل سکوت،
هزاران حرف ناگفته به زبان دل‌ها می‌آید!
درین لحظات آرام،
وقتی هیچ صدایی جز وزش نسیم نمی‌آید،
لحظه‌ای‌ که جهان...

هر رؤیایی از جایی شروع می‌شود…
گاهی از یک نگاه، گاهی از یک لبخند،
و گاهی از خاطره‌ای که در دلِ تاریخِ ما جا مانده است.
رؤیاها همیشه از جنس خیال نیستند،
بعضی‌شان آن‌قدر واقعی‌اند که با یک “او” معنا می‌گیرند.

شاید آن رؤیا، تکرارِ لحظه‌ای باشد که هنوز در...

چقدر شیرین است،
تمام تلخی‌ها را عسل کرده-
زنبور خیال!

بگو
کجا بیابمت؟
به کُنجِ دَخمه ی خیال
کِناروعده یِ محال
کرانه های آرزو
کجا بیابمت؟ بگو

بگو
کجا بخوانمت؟
به واژه های بی کلام
میانِ شعرِ ناتمام
به بغضِ مانده درگلو
کجا بخوانمت؟ بگو

بگو
کجا ببینمت؟
کنارِ بُهتِ پنجرِه
به زیرِچَترِ خاطره
به مّکثِ بینِ گفتگو
کجا ببینمت؟...

مستِ رویای توام
       پیمانه می خواهم چکار؟
راهِ پر پیچ وُ خمِ
      میخانه می خواهم چکار؟

تا سرانگشتِ خیالت
               لا به لای زلفم است
این پریشان موج ها را
          شانه می خواهم چکار؟


با تو تا دراوجِ دل دادن 
                    شناور می شوم
سرپناه وُ لانه وُ
        کاشانه می خواهم چکار؟...

در کوچه‌های خاکیِ خیال
کودکی
با پایِ برهنه
بر سنگ‌فرشِ رؤیا
می‌دود.

باد
موهایش را
به رقصی بی‌پایان می‌برد
و آسمان
در چشمانش
آبی‌تر از همیشه است.

او نمی‌داند
که دیوارها
گاهی
بلندتر از قدِ آرزو می‌شوند
و ساعت‌ها
بی‌رحمانه
بزرگ شدن را
فریاد می‌زنند.

اما هنوز
در صدای خنده‌اش...

گاهی دلم می‌خواهد
بیدار نشوم،
بگذارم دنیا
همیشه مرا
زیبای خفته ببیند…

در آغوش خواب،
همیشه خودم را
زیبای خفته‌ای می‌بینم
که به رؤیای تو پناه برده است.

گاهی پلک‌هایم را که می‌بندم،
جهان خاموش می‌شود
و فقط تویی که در خوابم
زنده می‌مانی…

من مانند آخرین دیالوگ از فیلمی با پایان باز هستم

و اما تو ...

در ابتدای تیتراژ پایانی قرار گرفته ای با مضمون ( این داستان ادامه دارد...)

خیالِ حضور تو اینگونه مرا به ادامه وصل میکند.

چه خوش بودیم با آن عشق پنهانی
به گوشم خوب میگفتی الفاظ ویرانی

تو بودی ماه شب تابم و من آن ابر تیره رو
به ظاهرکردمت پنهان ولی در چشم تابانی

نبودی جز خیالی دور و بس زیبا
که جا ماندی در اوهام و افکار خیابانی

از آن روزی که...

امان از دست تو و خنده هایت
کمی نفس بگیر
بنشین چایی ات را بنوش
با عطر گُل و هِل
خو گرفته است
قند پهلوست
بیست دقیقه ی دیگر
غذا دم می کشد
میز را به سلیقه ی تو چیده ام
یادم نرفته
در گلدان میز غذاخوری
گل رز آبی...

با شب حرف ها دارد دلم
برایم از قرص روی ماهت می گوید
با ساعت درد و دل می‌کنم
از انتظار می گوید
با این اوصاف
بدونِ تو من
در مداری پر از خیال ایستاده ام .