چهارشنبه , ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
زن بودشکوفه بودبهار بودو در دامنشهزار باغچهء نم خوردهقایم کرده بود!زن بودو هر چقدر که بخواهیوسعت داشتو تاچشم کار میکردمادری می دانست ومادری می دانست ومادری!...
گفت می‌روم؛و رفت....مَرد بود ،پای حرفش ماند....گفت می‌روم؛نرفت...زن بود ،پای حرفش سوخت......
