شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
بهترین گلبوته های باغ جان پرپر شدند؛میهمانِ آسمان و، صد هزار اختر شدند؛بس پدر بوده ست، در خطّ شهادت، جان به کف؛همچنان که: مادران این راه را، رهبر شدند...شاعر: زهرا حکیمی بافقی،برشی از یک غزل، به مناسبت حادثه ی تروریستی در گلزار شهدای کرمان، دیماه ۱۴۰۲....
چون بهشتِ جاودانِ حق، به نامِ مادر است،حبّذا بر مادرانی که: جِنان بستر شدند!روزِ مادر بود و زیبابچّه های بی گناه،در گلِ آغوشِ مادر، با خدا همبر شدند!شاعر: زهرا حکیمی بافقی،برشی از یک غزل، به مناسبت حادثه ی تروریستی در گلزار شهدای کرمان، دیماه ۱۴۰۲....
وقتِ کوثر بود و برخی، از جوانانِ نجیب،مثلِ مادر، همنشینِ ساقیِ کوثر شدند!در کفِ سردِ خیابان، داغ بود امواجِ درد؛بس جوان، پرپر؛ به سانِ قاسم و، اکبر شدند...شاعر: زهرا حکیمی بافقی،برشی از یک غزل، به مناسبت حادثه ی تروریستی در گلزار شهدای کرمان، دیماه ۱۴۰۲....
گوشه گوشه، در خیابان، موج می زد خونشان؛غم نشان بود آن دمی که: بی سر و، پیکر شدند؛حسّ غم جاری شد از: نامنتهای لحظه ها؛یک جهان آزدگان، غرقِ غمی، بی مَر شدند...شاعر: زهرا حکیمی بافقی،برشی از یک غزل، به مناسبت حادثه ی تروریستی در گلزار شهدای کرمان، دیماه ۱۴۰۲....
