عشق همان غمی ست که نقاب لبخند بر چهره دارد!! شاعر: ارس آرامی
هنوز غصه خود را به خنده پنهان کن بخند... گر چه تو با خنده هم غمانگیزی...
چه سرنوشت غمانگیزی که کِرم کوچک ابریشم تمامِ عمر قفس میبافت ولی به فکرِ پریدن بود
