متن فریدا

از پاییز نمی ترسی؟
+چیزی برای از دست دادن ندارم که بخوام بترسم..
_چرا دیگه همین ترس داره
می دونی تو این سه ماه خیلی خوشحال بودم چون هوا انقدر گرم بود که نیازی به دستای کسی نداشتم که قلبمو باهاش گرم کنم خون تو رگاش جاری کنم نفس بکشم...

گاهی اوقات دقیقه ها، روز ها،ماه ها و حتی سالها چشممان به انتظار کسی مینشیند که یاد مارا حتی در آستانه ی فراموشی هایش هم جا نداده و دنیای مارا بی آنکه ببیند، به سروستان های مرده و بعد هم به تبر ها می سپارد تا ریشه هایمان را قبل...

گاهی اوقات دلم میخواهد،پرده های اتاق را بکشم، زیر کتری را خاموش کنم و در آسمانِ کتاب هایم پرنده شوم، روایت ها را در نزدیک ترین نقطه از واقعیتِ محتواییشان لمس کنم و در پسِ رویداد هایش به واقعیت آن بپیوندم و گاهی آجر شوم برای بنای پوسیده ی داستان...