دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دشت‌هایی چه فراخ!کوه‌هایی چه بلند!در «گلستانه» چه بوی علفی می‌آمد!من در این آبادیپی چیزی میگشتمپی خوابی شایدپی نوریریگیلبخندی !......
دشت هایی چه فراخ! کوه هایی چه بلند! در گلستانه چه بوی علفی می آمد! من در این آبادی، پی چیزی می گشتم: پی خوابی شاید، پی نوری، ریگی، لبخندی....
