شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
من در شگفتم که آیا برف به درختان و مزارع عشق می ورزد که این چنین آن ها را به آرامی می بوسد؟ و سپس آن ها را چنین آسوده و در امنیت با لحاف سفیدی می پوشاند و شاید می گوید:”بخوابید، عزیزانم، تا تابستان دوباره بیاید.”...
این که بدانی کسی جایی به فکر توست و در گوشه‌ی گرم و امنی از قلبش جایی برای تو نگه داشته به لحافی نرم می‌مانَد که دور خودت بپیچی و از سرما در امان بمانی ......
