شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
مادر ترزا:بزرگترین فقر، تنهاییست و این حس که کسی شمارا دوست ندارد......
مادر ترزا:اگر شما مردم رو قضاوت کنید ، دیگر وقتی برای دوست داشتن آن ها نخواهید داشت .......
مادر ترزا :به تنهایی نمی توانم دنیا را تغییر بدهماما می توانم سنگی را به آب بیندازم تا موج های بسیار خلق کند !...
مادر ترزا:برهنگی تنها به یک تکه پارچه بستگی ندارد..!!برهنگی یعنی..بی توجهی به شرافت انسانی و شخصیت انسانها...!!!...
هیچ یک از ما نمی توانیم کارهای بزرگ بکنیم. ولی می توانیم کارهای کوچک با عشق بزرگ کنیم....
کلمات محبت آمیز می توانند کوتاه و سخن گفتن آنها آسان باشد، ولی بازتاب آنها واقعا بی پایان است....
اگر نمی توانی صد نفر را غذا دهی، پس به یک نفر غذا بده....
آرامش با یک لبخند شروع می شود....
تنهایی و احساس زیادی بودن بزرگترین فقر است....
اگر بخواهی مردم را قضاوت کنی، هیچ فرصتی برای دوست داشتن آنها نخواهی داشت....
هیچ وقت تاثیر تمام کارهای خوبی که لبخندی ساده می تواند انجام دهد را نخواهیم دانست....
بیایید همیشه یکدیگر را با لبخند ملاقات کنیم، چرا که لبخند آغازگر عشق است....
یکی از بزرگترین بیماری ها اینست که برای دیگران، هیچ کسی نباشی....
من نمی توانم کاری که شما می کنید را انجام دهم. شما نمی توانید کاری که من می کنم را انجام دهید. با همدیگر، ما کارهای بزرگی می توانیم انجام دهیم....
عشق در خانه آغاز می شود و معیارش این نیست که چقدر عشق به خرج می دهیم، بلکه چقدر عشق در کارهایمان به کار می گیریم....
ﺍﺻﻮﻝ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻗﻄﺐ ﻧﻤﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اگر ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ سری ﺍﺻﻮﻝ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﺑﺎﺷﯿﺪ هرگز ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﮐﺮﺩﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪ. مادر ترزا...
