پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
رهاهمچو پرنده ای در بادمی چرخم در هوایتشاید باز همبه تیر نگاهت دچار شومشاید...
آسمان که نشد،چرا درخت نباشموقتی تو در مناین همه پرنده ای؟ذهنم پُر از لانه هایی ستکه برای تو ساخته ام.......