سه شنبه , ۱۳ آذر ۱۴۰۳
توهمان خرمایِ بر نَخیلیکهعمری ستدستم از تو کوتاه مانده...!...
آرزویم را بستم به ضریحِ موهایت...معجزه شد...
دوپاره ترین سرزمین جهانم!صُلحاتفاقی ست که با آمدنت می اُفتد......