اگر به چند سال پیش برگردم به چشمانم نگاه میکنم و میگویم: هیچ چیز آنقدر که نگران بودی، نگران کننده نبود. هیچ چیز آنقدر که فکر میکردی سخت نبود. هیچ چیز آنقدر که فکر میکردی زیبا و دوست داشتنی نبود. هیچ چیز آنطور که تو تصور میکردی نبود، اما همه...
آیا عجیب نیست که با وجود اصل مسلمِ مرگ باز هم مردم بتوانند بخندند و تفریح کنند و شاد باشند؟ باز اگر مرگ یک امر احتمالی بود، جا داشت که انسان امیدوار باشد؛ ولی نه، مرگ اجتناب ناپذیر است؛ چنانکه توالی شب و روز.
