متن اسفندی

من اسفندی ام
با من از شک نگو
گهی صفرم و گاه یک
روبه رو .

فرزندِ اسفند،سوگلیه فصلِ زمستونه که تو،ته تقاری ترین ماهِ سال زاییده شده؛یه اسفند ماهی،خُدای آرامشه وُاَهلِ سَرزمینِ احساس و رویا وتَخیل...،اون یه آدمِ خوش سخنه ولی شیرن زبونی نمیدونه چون زبون بازی تو ذاتش نمیگنجه وُاگه یه روزی عاشق بشه،عشقِش پنهون وقلبیه؛یه اسفندماهی،خونسردومتینه و کم تر اهلِ عصبانی شدنه،اون باوجودِ...

اسفندی؛
بهترین پدیده ی خداست...
چون خدا بهترین ها رو آخر میاره...
تولدت مبارک عشقم که بهترینی

تو بگو طلاست
وقتی از چشم اسفندی افتاد
قاطی آشغالاست....

همه آمدند و از شخصیت ماه تولدشان دلبری کردند و تمام شد... اما نوبتی هم باشد نوبت ته تغاری های خداوند،اسفندی های عزیز است...
چه بگویم برایت از شخصیت های اسفند
مهربان،مهربان،مهربان....
هر چقدر بگویم مهربان کم است
دلشان خیلی نازک است
سرِ همین دل نازکی شان خیلی زود رنج...

اسفندی یعنی دنیای احساس

میدونی فرق انار با اسفندیا چیه

انار هزار دونست

اما اسفندی

یه دونست

بعضیها یه جور پز ماه

تولدشون میدن

که من موندم اینا اگه اسفندی بودن میخاستن چیکار کنن؟؟؟؟؟!!!!

وااااااالا