متن انار

بدنش
انگار نعره ی بلندی
از زندگی را
درون خودش
حبس کرده بود

انار

سمفونی حضرت عشق بنوازد نوای یلدا را
من و یار در کنار
از جام آب انار
نوشیده و مست
وه که گر مجنون نشوی
فارغ از مایی
که به قولی، او خدای دانه های انار است

*یلدا مبارک*

نسرین شریفی

دلم هوایِ تَرَک هایِ تازه تر کرده //
به بوسه ای، لبِ خشکیده را اَناری کن...
«آرمان پرناک»

شاید تَرَک برنداشتن اَنار ، دلیل غُرور باشد نه بی بُغضی !

جهان،
نمی رسد،
مگر
با لبخند،
انار را ببین...
حجت اله حبیبی

کاش
انار بودم
وقت دلتنگی
می ترکیدم
حجت اله حبیبی

جایَت کنارم خالیست!
مثلِ نبات کنارِ چای
مثلِ گلپر رویِ انار
مثلِ بویِ نم وقتِ باریدنِ باران
مثلِ برگ هایِ طلایی در پاییز
همینقدر ساده
همینقدر مهم
همینقدر حیاتی...!

اگر چه باغِ تو غرقِ اَنار خواهد شد
ولی به خونِ جگر اتفاق می افتد.
رضاحدادیان

هیچکس
هیچکس
انتظار ِ انارها را به وقت ِ چیدن ندیده است
ندیده و از درون
صدای ِ ترَک هایشان را نشنیده
به جز پاییز
که برای همیشه دل گیر شد
و زمستان که تا ابد
دل سرد

شب یلدا ز سَر آمده دوباره ...
بگیر ای دوست ز جبهه ها کناره

نظری کن به انار دانه دانه ...
مِی و مُطرب،نغمه های عاشقانه

دفترچه شعر من
پاییز ۱۴۰۲
دو بیتی

وقتی برایش انارِ نوبر میبردم،خیره نگاهم میکرد.کم کم لبخندش باز و بازتر میشد و کش می آمد.بعد میخندید و آخرش با گریه انارش را جوری بغل میگرفت،که انگار مادری دخترِ گمشده اش را بغل میگیرد.حسابی بو میکشیدش.بعد میچسباندش به صورتش... .

_برشی از کتاب دختری که از اول انار بود...

پاییز
بساط کرده است
رنگ ها را
زرد ،
قهوه ای ،
نارنجی ،
خرمالو ،
سیب ،
انار
عجب فروشگاهی ست پاییز .
حجت اله حبیبی

پاییز از راه می رسد
با کوله باری از مهر انار یزد، خرمالوی شیراز ، پرتقال گیلان
تا
آذر را به زمستان سپارد .
حجت اله حبیبی

خاطرات انار در پاییز ،
خش خش گام های رهگذران ،
دوره گردی که مهر می آورد ،
کوچه ها را به مهر می آغشت.
حجت اله حبیبی

بوی باران ،
بوی پسته ،
بوی سیب
خنده ات
امّا
انار دیگری است . حجت اله حبیبی

باران خنده ات،
به تبسم کشید باغ ،
زین رو
انار
مزه ی لبخند می دهد .
حجت اله حبیبی

شیرین تر از انار،
به عالم ندیده ام
جز خنده ی ملیح تو
ای صبح انتظار.
حجت اله حبیبی

تویی که لحظه به لحظه دلت تَرک خورده ست!
سکوتِ خونینت را ، اَنار می فهمد

رضا حدادیان

تو را کسی که شد آیینه  دار ، می فهمد
کسی که می کِشد از خود کنار می فهمد

نه هرکه از مِی و میخانه دَم زَنَد ،تنها
شراب را چشمانِ خُمار  می فهمد

تویی که لحظه به لحظه دلت تَرک خورده ست!
سکوتِ خونینت را ، اَنار می فهمد...

یلدا
به یلدا می سپارم آخرین برگ بهارت را
تماشا خانه فصل پر از رنگ و نگارت را

پس از پاییز شورانگیز غرق عشق و زیبایی
به رویا می سپارم پیچ و تاب شاخسارت را

تو را از کوچه باغ رفته بر تاراج می چینم
به فردا می سپارم رونق...

از نفس صبح پگاه

برگرد و برای دل من جلوه گری کن
با نرگس مستانه دمی فتنه گری کن

من غرق نیازم تو ولی چشمه ی نازی
امشب سخن از خاطره ماه و پری کن

با سیب و اناری که صفا داده به باغت
مهمان تماشاکده ی شاخ و بری...

افتاده پرده ی شب
بر انار دل
یلدای نبودنت را
هورت می کشد




✍️مهری چراغی موژان

به انتهای حیاط کوچک و سرسبز رسیده ام
بر درخت خانه ی مادر بزرگ اناری خودش را دار زده
واز سر سرخش گریه ی خونینی به تن درخت اویخته
مادربزرگ میگوید انار عاشق پاییز بود و پاییز رفتنی
در آخر هم نماند
انار دانه دانه اشک ریخت و صد تکه...

ساوه مشهور به انار است و بَم به رطبش
یار ما نیز ، به شیرینی مرموز لبش