ای خدای من، تویی چون پرتوِ خورشیدِ جان، کز ضیایت روز گردد جاودان و بیزوال. چون شعاعِ نور، بر اوراقِ ایامِ سپید، مینشانی مِهرِ خود، بر هر نفس، بر انتظار نیست نقصان در حضورت، نی زوال اندر صفات، هر که نامت برد، یابد امن از خوف و ملال. چون نسیمِ...
