متن امید پاییزی

دوست پاییزی من...
تو مثل برگی هستی که با هر افتادن، شعری در دل زمین می‌نویسد.
مثل بادی که خاطره‌ی کودکی را از لابه‌لای موهایم عبور می‌دهد.
تو آمدی با رنگ‌های نارنجی و طلایی،
با بوی خاکِ نم‌خورده و صدای دورِ زنگ مدرسه...

دوست پاییزی من،
تو هم‌راز غروب‌هایی هستی...