چون اناری که رسیده ست پراز اشکم وخون دارم آرام در اندوه خودم میترکم....
هم شعله ی داغ زرد را روشن کرد! هم دیده ی باغ زرد را روشن کرد ای غنچه!به احتیاط بگشا لب خویش! پاییز ، چراغ زرد را روشن کرد
بارها افطار خود را قبلِ موعد خورده ام بس که از زیبایی ات الله اکبر گفته اند...! ️️️