متن تک بیت غمگین

من قامتم شبیه الــــف بود، کوهِ درد
ماننـــد دال، پشتِ مرا کرده است خَم

از بس که آه می کشم از دستِ سرنوشت
آیینه ام شده ست پُر از ردّ پای غـــم

ای رفیق داغ‌ترین داغی که داغونم کرد
سردی دست تو در حاشیه ی رفتن بود

بدترین نوع گروگانگیریست
بغض بی‌رحم به گلوییت زده باشد خنجر
نشود دم بزنی!

من تو را حس میکنم هر روز و هر شب ای عزیز


گرچـه از یــادت مــــرا بـــردی و غــم دارد دلــم

دلم منـزلگهِ غم گشـته است و خانه ی غربت


که هرشب می شودمهمان آن دلشورگی هایم

بس نمک‌، بر سینه‌ام، پاشید و رفت
بر سرِ من، گردِ غم، پاشید و رفت

چون خانه‌ی ویران‌ شده بر رهگذرِ سیل
در طالعِ ما رفته که آباد نگردیم

...اگرچه دریا دریا گریستم،امّا
شده ست تشنگیِ شوره زار،حاصلِ من...

دلم گرفته و سَرتاسرِ زمان؛ خواب است
دلم گرفته و بی تو جهان؛ همین قاب است.
به یاد پدرم🖤

مُردم از چشم انتظاری گشته ام دیگر هلاک
ردّ پایت گمشده، ای بی نشان ، ای بی پلاک

اگرچه دریا دریا گریستم ،امّا
شده ست تشنگی شوره زار، حاصلِ من

دوباره دخترِ باد است و سعی باطلِ من
وَ شاخه شاخه صدای شکستن دلِ من

بر ما دلت نسوخت، ندانم چرا نسوخت
ما را دلت نخواست، ندانم چرا نخواست

من پریشان تر از آنم که بگویم سخنی

حرف های دل من را ز سکوتم بشنو

صبور بودن ما بی نتیجه خواهد ماند
تو با گذشت زمان باوفا نخواهی شد!

تنهائی ام آنقدر عمیق است که دستی
جز دستِ خودم نیست پیِ بدرقه یِ من

(( از جهان مانده فقط
جان که مرا ترک کند ،،))
من چنانم که محالست کسی
حال مرا درک کند ]]

به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس

به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ

روز محشر به خدا خواهم گفت
آن که از من تو گرفتی،همه ی جانم بود 💔🥀

در دل رویای من دنیای شادی بود وبس
وقت بیداری دریغا کوه غم ها با من است
نسرین حسینی

شب های بعد از رفتنت دیگر تماشایی نبود
انگار بعد از تو،دلم دیگر برای من نبود

شبان آهسته می گریم که شاید کم شود دردم
تحمل می رود اما شب غم سر نمی آید

دلخسته کاج پُرکلاغِ باغم و هیچ
بر شاخه های من به غیراز بار غم نیست
رضاحدادیان