متن انسل آدامز

برای گرفتن عکسی خوب، باید بدانی که کجا بایستی.

همیشه دو نفر در هر عکس وجود دارد: یکی خود عکاس و دیگری بیننده عکس.

هیچ کس حق ندارد به دیگران دیکته کند که چه چیزی را باید درک، خلق یا تولید کنند، بلکه هر انسانی باید تشویق شود که خودش، یافته ها و عواطفش را ابراز کند.

وقتی کلمات غیر شفاف می شوند، من روی به عکس ها می آورم. وقتی تصاویر کافی نباشد، به سکوت بسنده می کنم.

عکاسی چیزی بیشتر از یک رسانه برای ارتباط ایده ها است. عکاسی، هنری خلاقانه است.

هر کسی به نقاشی ها اطمینان ندارد، ولی مردم عکس ها را باور می کنند.

یک عکس خوب نیازی به توضیح ندارد، و اصلا نمی توان آن را در قالب کلمات گنجاند.

بعضی اوقات من درست همان لحظه ای در بعضی مکان ها هستم که خداوند آماده است کسی شاتر دوربین را فشار دهد.

عکس خوب عکسی است که احساسات را به عمیق ترین شکل درباره چیزی که از آن عکس گرفته می شود بیان کند.

عکاسی، به عنوان رسانه ای قوی از بیان و ارتباطات، گستره ای نامحدود از ادراک، تفسیر و اجرا ارائه می دهد.

هر تجربه ای نوعی اکتشاف است.

عکاسی مناظر طبیعی اوج امتحان یک عکاس است، و اغلب اوج ناامیدی!

معمولا به عکس ها نگاه می شود، به ندرت عمق آن ها دیده می شود.

هیچ قاعده ای برای عکس خوب وجود ندارد، تنها عکاس خوب وجود دارد.

هنگام عکاسی، فقط یک منظره را ثبت نمی کنید، بلکه آن را خلق می کنید.