بساط خود را جمع کن ای پاییز ! زیبایی ات را مدیون برگ های نیمه جانی هستی که اسیر سنگ فرش خیابان ها شده اند صدای ناله ی برگ ها به گوش می رسد وحشت مرگ از نگاهشان پیداست بساط خود را جمع کن ای پاییز که قدم زدن در...
من‌و‌عشق‌و دلِ‌دیوانه‌بساطی‌داریم عقل‌هی‌فلسفه‌می‌بافد و ما می‌خندیم
