متن ناله

دلیل مُردنم تویی
باور نداری
سینه ام را بشکاف
نبش قلب کن.

دستهایم بی رمق و سرگردان
دلتنگ از دوری تو
به مانند دوره گردی شده اند و جار میزنند
شاید که صدای دستانم در آن دنیا به گوش توبرسد
#نسرین شریفی

گلویِ اتفاق را فشردم؛
تقدیر ناله کرد!
شیما رحمانی

پرنده؛ ناله هایش را زِ گوشِ ابر پنهان کرد
ولی؛ باران حواسش بود
و غم؛ در شهرِ بی دردان شده سِیلان!
شیما رحمانی

ناله به دل شد گره، راه نیستان کجاست؟
سینه به من شد قفس،طرف بیابان کجاست؟
در تف این بادیه، سوخت سراپا تنم
مزرعم آتش گرفت، نم نم باران کجاست؟
خوب و بد زندگی، بر سر هم ریختند
تا کند از هم جدا، بازوی دهقان کجاست؟
در تَف این بادیه، سوخت...

بساط خود را
جمع کن ای پاییز !
زیبایی ات را
مدیون برگ های نیمه جانی هستی
که اسیر سنگ فرش
خیابان ها شده اند
صدای ناله ی برگ ها به گوش می رسد
وحشت مرگ از نگاهشان پیداست
بساط خود را جمع کن ای پاییز
که قدم زدن در...

تاریکی شب
موهایت را به خاطرم می آورد
و سکوتش
چشم هایت را
آنگاه که تو پلک می بندی
و من چون ناله ی مرغ سحرخیز
پر از فریاد می شوم


مجید رفیع زاد

دل ناله کند از من، من ناله کنم از دل
یارب تو قضاوت کن، دیوانه منم یا دل

خواب دیده ام
ماه خود را از بستر شب
به دار آویخته
ناله
ناله می زدم...
از عمق وجود
دستهایم گریبانم را رها نمی کردند
گویا ادامه ی داستان را نمی خواستند
همان دستانی که تو را نداشتن را بلد نشدند.
کاش خواب بود!
کاش سرانجام مرگ ماه بود.

جز ناله به بازار تو دیگر چه فروشیم
اینست متاعِ جگرِ خسته دکانها

بی شک
از صدای شلیک تفنگ تو
رساتر است

آخرین ناله ی من

سرم را که از ناله های آسمان خالی کنم
برای پر شدن از تو
نفس نمی کشم
بیا
وقت سکوت من
دلیل کلمات نگفته ی من باش .

الان زنتون از دست گرما ناله میکنه

ولی اگه دو ملیون بهش بدید که بره خرید
نه تنها هوا خوبه بلکه آفتاب ویتامین D داره و برای بدنش لازمه

بزن جا غصّه هایت را چو در جا می زند بیرون
که از دستت اگر در رفت از پا می زند بیرون!

بخاری برنمی خیزد ز یاران سمرقندی
که حافظ نیمه شب مست از بخارا می زند بیرون

من از آن حُسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
چرا هر شب...

مادربزرگ همیشه میگفت درد تن یک جا نمی ماند! کلیه میزند به کمر، کمر میزند به پا، پا میزند به قلب، میگفت درد هی توی تنت تقسیم میشود.
اما درد روح، قُلمبه میشود یک جا امانت را میبرد! هرکسی هم که از راه برسد و بپرسد چه مرگت است؟! فقط...

من و تو می دانیم
اشک و لبخند همه زندگی است
ناله و آه و فغان زندگی است
آمدن زندگی است
بودن و ماندن و دیدن همه یک زندگی است
رفتن و نیست شدن زندگی است
این همه زندگی است
من و تو می دانیم
زندگی، زندگی است

عاشقی را شرط تنها ناله و فریاد نیست
تا کَسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست 

دو قدم مانده که پاییز به یغما برود
این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود
هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد
دل ِ تنها به چه شوقی پی ِ یلدا برود؟
گله ها را بگذار!
ناله ها را بس کن!
روزگار گوش ندارد که تو هی شِکوه کنی!...

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی

نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی
نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی
چشمی به رهت دوخته‌ام باز که شاید
بازآئی و برهانیم از چشم به راهی

دلبری با دلبری دل از کفم دزدید و رفت
هرچه کردم ناله از دل , سنگدل نشنید و رفت

به قیمت سفید شدن موهایم تمام شد!
ولی آموختم که :
ناله ام، سکوت باشد...
گریه ام، لبخند...
و تنها همدمم، خدا.

ناله را هر چند می خواهم که پنهان بر کشم
سینه می گوید که من تنگ آمدم فریاد کن

جز ناله به بازار تو دیگر چه فروشیم
این است متاع جگر خسته دکانها