متن بیژن آذرک

هر چه موهای تو کوتاه تر
خیال انگشت های من بلندتر...

برگ پاییزم
بی نشان
گم در سطور تلخ تاریخ
چندان فرقی هم نمی کند
من فردا زمین را بوسه خواهم زد
و استخوان هایم سمفونی می شوند
زیر پای عابران!!