متن برگ پاییزی

شاخه های محکم را جا می گذارد -
برای جوانه های نورسته!
چقدر عادل است،
برگ پاییزی...





شعر: آسو ملا
ترجمه: زانا کوردستانی

زخم بی حساب

دور از تو عمری همدم پیمانه هایم
آتش به جان گوشه میخانه هایم

شمعم که در شب های تار بیقراران
پرتو فشان ساحت پروانه هایم

آن برگ پائیزی که گرم پیج و تابم
آن بوف سرگردان که در ویرانه هایم

درگیر زخم بی حساب نارفیقان
آشفته حال...

دلتنگی مرا ،
برگ پاییزی می داند،
وقتی از ترس ،
دست از دامن شاخه
رها می کند ،
حجت اله حبیبی

برگ پاییزم
بی نشان
گم در سطور تلخ تاریخ
چندان فرقی هم نمی کند
من فردا زمین را بوسه خواهم زد
و استخوان هایم سمفونی می شوند
زیر پای عابران!!