تسلیت شعر

خوشا آنان که بر این عرصه خاک
چو خورشیدی درخشیدند و رفتند

خوشا آنان که از پیمانه دوست
شراب عشق نوشیدند و رفتند

گفتم که چرا رفتی و تدبیر نه این بود
گفتا چه توان گفت که تقدیر همین بود

گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود
گفتا که نگو، مصلحت حق چنین بود