متن تفکر و تأمل

روزهای تعطیل انگار رنگ و بوی دیگر دارد ،جدا شده از روز شمار تقویم، انگار واسه خودشان ولو شده اند به گوشه ای و بی صدا و آرام می خواهند بگذرانند تا کسی نفهمد حس و حالشان را !تا کسی بر هم نزند سکوتشان را!تا با خیالت راحت سپری کنند...

اکنون، بشمار تا دوازده،
و در آستانه‌ی عدد،
در خلوتی مطلق
نفس‌ها را از هیاهو بازداریم—
نه کلمه‌ای، نه اشارتِ دستی؛
نه لرزشی اضطراری در بندِ اندام.

در چنین سکونی
که بی‌تکاپو، بی‌ماشین،
شهریارانه بر صحنه‌ی هستی فرود می‌آید،
ما را درمی‌رباید
به اتحادِ بی‌نام و بی‌جهت
در ورای عرف...